De Ouderenzorg
In deel 1 van deze serie heb ik de feitelijke veranderingen in de zorgzwaartepakket (ZPP) indicaties op rij gezet →
Wat betekent het nou voor de ouderenzorg, dat de ‘lage’ ZZP’s niet langer integraal door het CIZ worden afgegeven?
- Het samenstellen van een integraal plan rond het zelfstandig wonen wordt er niet eenvoudiger op. Regie voor de hulpvrager en zijn/haar netwerk is er niet eenvoudiger op geworden. Ook zijn de professionals er meer tijd aan kwijt. Kijk maar naar de recente berichten van huisartsen en wijkverpleegkundigen die aangeven significant meer tijd te besteden aan de doorverwijzing en organisatie van de bureaucratie om hulp te kunnen gaan bieden. Het beroep op de mantelzorg neemt toe, terwijl de professional nog moet groeien in het nieuwe systeem. De onbekendheid met het nieuwe systeem, vermindert de impact van de netwerkactivering.
- De verzorgingshuizen sluiten, nu voor de nieuwe bewoners de ‘zekere’ financiering van een zorgzwaarte-indicatie ontbreekt. Zorgaanbieders kiezen voor zekere bedrijfsvoering en bouwen deze voorzieningen af, terwijl er nauwelijks gewerkt wordt aan nieuwe vormen van beschermd wonen. Een gemiste kans voor ouderen, financiers en zorgondernemers. Volgende keer hierover mijn blog: ‘Hoera! Het verzorgingshuis gaat dicht!’.
- De kosten in de Wlz nemen toe. Immers als het thuis niet meer gaat rest het dure verpleeghuis.
Zijn de huidige ontwikkelingen in de ouderenzorg dan zo slecht?
Er mankeert niets aan de visie: ‘Langer en beter thuis’, echter de toegang tot de nodige zorg en de activerende invulling kan veel beter. De versnipperde toegang tot de verschillende zorg en diensten ondersteunt de visie niet.
Gelukkig kunnen de gemeenten samen met de ondernemende zorgorganisaties een slag slaan door voor de doelgroep die voorheen naar het verzorgingshuis verhuisde een nieuw integraal pakket aan mogelijkheden samen te stellen en de zorgverzekeraar in deze ontwikkeling actief te betrekken en samen te werken.
Hier kan dan gelijk ook de brug geslagen worden in de problemen met de verschillende typen (S1 en S2) wijkverpleging, zodat ook zij tijd over houden voor het geven van daadwerkelijke zorg en begeleiding.
Zoals gezegd over dit integrale pakket volgende keer meer, in mijn blog ‘Hoera, het verzorgingshuis gaat dicht!’
Om de visie ‘Langer en beter thuis’ in te vullen zijn nieuwe en innovatieve diensten nodig
Waarin de professional ‘nieuwe stijl’ zijn/haar gekantelde rol ook daadwerkelijk kan uitvoeren. Daarnaast is het belangrijk om ook focus te houden op het daadwerkelijk leveren van zorg en begeleiding, in plaats van ‘Nee verkopen’ en vinger aan de pols houden.
Overzicht en echte hulp gaat het netwerk van de oudere echt ondersteunen om daadwerkelijk een bijdrage te kunnen leveren. Veel mantelzorgers weten nu niet waar te beginnen. Dat de eens zo zelfstandige oudere nu wel een hulpvraag heeft en welke dan precies is voor de familie, buren en vrienden niet altijd duidelijk op het moment dat deze zich voor het eerst voordoet. Zoals bijvoorbeeld eenzaamheid en persoonlijke verzorging. De problemen sluipen er langzaam in.
Zonder doorontwikkeling en innovatie voor de ouderen met een hulpvraag op het terrein van begeleiding en persoonlijke verzorging zullen de kosten in de Wmo en Zvw alleen maar blijven toenemen en zal het beoogde resultaat ‘Langer en beter thuis’ niet gehaald worden.
Als gemeente of zorgondernemer aan de slag met de randvoorwaarden en uitvoering voor integrale zorg, begeleiding en activering?
Wij denken graag mee, neem gerust contact op met Astrid Buis.
Dit is deel 2 van een serie over ‘Thuis wonen met een (voormalige) Awbz-indicatie’. Zie ook deel 1 over de afbouw van de Awbz en de gevolgen daarvan voor de ZZP indicaties →