Tarieven in de Wmo was niet het eerste aandachtspunt, het ging/ gaat om ‘de kanteling’. . Drie jaar geleden begonnen mijn netwerkpartners, klanten en ik vol enthousiasme aan de voorbereidingen voor de Wmo en Participatiewet. Eerst wat vaag, maar met steeds meer richting in onze ideeën en plannen over betaalbare wijkgerichte zorg en begeleiding.
Klaar voor de kanteling
Buurtontmoetingsplekken, netwerkactivering, verhogen van de zelfredzaamheid, ruilzorg en de wijkgerichte aanpak, allemaal werden ze vol enthousiasme door ons ingebracht bij gemeenten. Daarvoor was veel ruimte in de vele overleggen, marktconsultaties en de overlegrondes bij de bestuurlijke aanbestedingen. Allemaal een stapje harder, een mooie pilot hier en resultaten daar… op weg naar de toekomst.
Onder aanmoediging van enthousiaste gemeenteambtenaren, zorgkantoren die innovatie ruimte gaven en de subsidie- /staatssteun gigant ‘In Voor Zorg’ waren we met elkaar op weg naar de kanteling.
Tarieven Wmo omlaag en meer bureaucratie
Het resultaat van deze trajecten van veel praten, schrijven en pilots voor 2015? Het leeuwendeel van de gemeenten koopt de begeleiding per uur in. Enwel tegen dezelfde kwaliteitsvoorwaarden als in 2014. Alleen wordt er nu 25% minder betaald. Het tarief wordt aangeboden aan de zorg- en welzijnsorganisaties, waarna geen beïnvloeding meer mogelijk is. Met andere woorden: take it or leave it.
Kanteling vraagt om vernieuwing
Zo ontstaat er een soort uitgeklede Awbz zorg die niet toekomstbestendig is. De invulling van het werkgeverschap en de kwaliteit van de begeleiding liggen zwaar onder vuur. Daar komt nog bij dat de facturering, registratie en contractering per gemeente verschilt. Vaak concluderen wij in de zorg dat we nog nooit zoveel bureaucratie hebben gezien als in de Wmo 2015.
Als we politiek en maatschappelijk vasthouden aan de keuze dat begeleidingsvragen zoveel mogelijk in de samenleving horen, dat mensen met een beperking kunnen meedoen en dat we er met elkaar in de wijk iets van moeten maken, dan rest ons niets dan doorzetten en blijven aandringen op vernieuwing.
Meedoen voor iedereen…
Uiteindelijk zal de integrale aanpak in de wijk de aanknopingspunten bieden die nodig zijn om de zorg voor kwetsbare burgers toekomstbestendig te maken.
Daarnaast konden wij ons ‘ei’ kwijt in de aanvragen voor pilots, de innovatiepercelen in de aanbestedingen, de transformatie voor de arrangementen in Rotterdam en de subsidie voor algemene voorziening in Utrecht en Apeldoorn. Maar wie kan het ons kwalijk nemen dat de lat bij de aanloop naar de Wmo aanzienlijk hoger lag en blijft liggen.
Naast een niet aflatende lobby, gelijk een oproep om de komende jaren in te zetten op innovatiepercelen, subsidies en andere financieringsbronnen om de kans die de Wmo in zich heeft waar te maken: Meedoen voor iedereen!
…maar nu nog even niet
In 2015 zullen de kwetsbare burgers met een ondersteuningsvraag er nog weinig van terugzien. Zeker niet nu voor de sociale wijkteams op een enorm ingewikkelde manier de toch al schaarse ‘onafhankelijke’ HBO wijkverpleegkundige is ingekocht via de zorgverzekeraar. Over de inzet en inkoop van de wijkverpleging een andere keer meer.
Wilt u ook aan de slag en ligt uw lat ook hoog?! Neem dan contact op met Astrid Buis!
Hoi Astrid, een helder en duidelijk verhaal over de bureaucratie in de transitie naar de Wmo. Ook in Nieuwsuur maak je eenvoudig helder welke onzekerheid er heerst voor cliënten, ouders, medewerkers en zorgorganisaties.
Marjanne, Dank je wel voor het compliment. Astrid