De staatssecretaris schrijft in haar brief over de afschaffing van het Pgb bij zorg zonder verblijf de volgende alinea:
“…Inherent aan zorg door naasten is dat deze in beginsel gratis wordt geleverd. Dit past goed in het appèl dat het kabinet doet op de eigen kracht van cliënten en de ondersteuning door het eigen netwerk. Dit laat onverlet dat ik situaties zie waarin sprake is van langdurige en intensieve zorg die veel tijd en energie vergt van familieleden of andere personen uit de directe omgeving. Ik ben dan ook van mening dat deze naaste betrokkenen in bepaalde situaties en onder bepaalde voorwaarden financieel gecompenseerd kunnen worden voor de zorg die zij bieden. Ik ken voorbeelden van zorginstellingen die naaste betrokkenen in dienst nemen vanwege de bijdrage die zij leveren aan de zorg voor de cliënt…”
Deze tekst roept bij mij en in mijn omgeving veel op. Niet alleen emoties, maar ook praktische en bedrijfseconomische aspecten passeren de revue.
Keer op keer wordt de suggestie gewekt dat mantelzorgers de zorg alleen willen uitvoeren, wanneer zij daar voor betaald worden. Hoeveel items op televisie er zijn uitgezonden over gezinnen waar een en ander totaal anders in elkaar steekt, werkbezoeken, geschreven portretten ten spijt. Dit blijft kennelijk het beeld in Den Haag.
Dat het gaat om mensen die met dit extra inkomen uit het Pgb hun huishouden kunnen blijven voeren en daarmee de samenleving vele kosten besparen, gaat er niet in. Het is niet eerlijk, maar er wordt niet geluisterd. Is er een hoger principe? Moeten de vrouwen terug naar het aanrecht en is het kostwinnersmodel weer uitgangspunt? Geen idee. Het hele onzalige idee naar de prullenbak verwijzen is geen optie. Ook niet nu meer dan 80% van de Nederlanders tegen is.
Het in dienst nemen van naasten door een zorginstelling is wel een optie. Uitzonderingen kunnen ook voorkomen, maar dan blijft het geld in handen van het zorgkantoor.
Waarom deze kostbare omwegen? Is het niet veel eerlijker en lucratiever als Pgb-houders net als afnemers van thuiszorg in Natura een eigen bijdrage gaan betalen?
Ja, daar ging ik weer. Ondertussen is duidelijk dat we moeten werken met de kaders en staan voor het behoud van kwaliteit van zorg bij de mensen die hun Pgb kwijtraken. Dan maar ingewikkeld en zo slim mogelijk, want ook Pgb-houders willen verder met hun leven en de zorgkwaliteit behouden.
Download hier de hele brief van de staatssecretaris →
Wil jouw zorgorganisatie de mensen met een Pgb zonder verblijf helpen met oplossingen? Maar zie je nog teveel belemmeringen? Neem dan contact op met Astrid Buis.